Sasak toer

Vandaag onze eerste excursie in Lombok. Leuk, gaan we het land leren kennen. Aan de kust zie je niets. Om 9:00u stond onze gids er met een luxe auto incl. chauffeur. Altijd handig. Op naar het zuiden van Lombok via de hoofdstad Mataram naar het zuidelijk gelegen Lombokse stadje Kuta. In de hoofdstad bezochten we de plaatselijke ochtendmarkt. Deze markt was letterlijk misselijkmakend. De geuren van de vis, de kip, de kruiden ect. kwamen binnen. De markt was erg groot, meet veel viezigheid. En het was zo druk. Het leek wel of heel de stad was uitgelopen om de avondmaaltijd tegelijkertijd in te slaan. Mensen hebben hier ook geen mogelijkheid een dag over te slaan, want een diepvries of koelkast hebben de meesten niet. De markt maakten op ons wel indruk. 
De volgende stop was in het dorp Banyumulek, een terracottadorp. Hier hebben we gezien hoe de potten gebakken worden en beschilderd. Ik heb in de plaatselijk souveniershop,  ook weer mijn verzameling onderzetters kunnen uitbreiden. Onderweg naar het volgende dorp kwamen we langs de rijstvelden. In deze rijstvelden waren de mensen bezig het gras te snijden en uit te kloppen om de rijstkorrels los te krijgen. Daarna gaan worden de korrels gedroogd in de zon en door een molen gehaald en dan blijft de rijstkorrel over zoals als wij die eten. Het volgende dorp was Sukarara, hier maken ze traditionele handweven, zoals sarong of tafelkleed Daarnaast is het vooral om geld te verdienen tussen het oogsten van de rijst in. Drie keer per jaar is dit maar mogen, dus tussendoor moet ook geld op de plank komen. De meisjes en vrouwen van dit door zitten hele dagen aan zo'n weefmachine. Na 1 maand hebben ze een sarong of tafelkleed gemiddeld pas af. Pff zou dit niet graag iedere dag weer doen. De mannen daarentegen hebben het goed. Zij leiden de toeristen door het dorpje en verkopen de handgeweven spullen. 
De volgende stop was ook nog een dorpje, maar nu een heel authentiek dorp, het sasakvolk, Sade. De huisjes zijn nog gemaakt van gras, bamboe en de vloer van koeienmest. De rijstschuren zijn het symbool van Lombok, de Lumbung. Ongelofelijk dat de mensen op de aarde en zo dicht bij het moderne volk nog steeds leven zoals zij doen. Geen verdere uitleg nodig als je de foto's ziet.
Het was inmiddels tijd voor de lunch, helemaal onderin Lombok, in de badplaats Kuta. We kwamen in een restaurant terecht, jakkes. Plastic stoeltjes, veel lokaal volk en ongedierte. Helemaal in de toilet, te erg om te beschrijven. Maar met de terugreis na de lunch nog voor de boog, moet je even naar het toilet. Het eten was ook zeer minimaal, allerlei dingen wel, maar lokaal voedsel en dat is minder aantrekkelijk. Zeker als je de markt van de ochtend nog in je achterhoofd hebt. We hebben vooral de bak kroepoek leeggegeten. 
Na de lunch gingen we even het strand van Kuta op. Na een paar foto's weer terug de auto in. Nog even iets doorgereden voor een meer met grazende buffels. Maar toen gingen we toch echt weer terug richting Senggigi. Om 15:30u waren we weer in het hotel. Mooi de tijd om weer heerlijk aan het zwembad te gaan liggen. Happy hour weer mooi meegepikt. Om 18:30u was de zon onder en zijn we ons gaan omkleden en naar het centrum gegaan. We hebben goed gegeten en nog een souvenier ingeslagen. Linda Z kocht een windgong, maar er zat een insect in die we niet mee mochten nemen naar Nederland. Gelukkig was de winkelier hier eerlijk in. In zijn magazijn lag nog wel zo'n windgong. Het duurde even voordat het exemplaar gevonden was en dat we weer weg konden. Maar Linda heeft hem uiteindelijk. Daarna naar het hotel, nog even relaxen en weer slapen